Emmie Muller

Voor mijn figuratieve potlood­teke­ningen op papier, begon ik met het aanschouwen van mijn buitenwereld. Achter het raam van mijn atelier dat uitkijkt op een park met bomen en wandelpaden, tekende ik mijn kamer in relatie tot het uitzicht.

"Wij moeten onze eigen gecreëerde werkelijkheid voortdurend veranderen en vervangen door nieuwe illusies" - vrij naar: Luigi Pirandello uit zijn roman: Iemand, niemand en honderdduizend

Kenmerkend voor mijn figuratieve tekeningen is het gebruik van stilering, het zoeken naar de essentie. Deze tendens werd ook inhoudelijk zichtbaar: de kamers werden leger en de mensfiguren verdwenen uit het beeld. In het werk Mein Grau leerde ik het grafiet pas echt goed kennen en begon ik de relatie tussen binnen en buiten te ervaren als een relatie tussen mij en het kunstwerk.

"Ik zal een ruimte maken die gevuld is met grijs licht" - James Turrell

Van grote grijze grafiet vlakken naar lijnen is maar een kleine stap. Een lijn ontstaat immers al als je in het vlak verticale strepen uitgumt en het op die manier openbreekt. In ritme en herhaling komt het thema binnen/buiten op een abstracte manier tot zijn recht. Daarna besloot ik dit lijnenspel ook in gekleurde breigarens om te zetten. Zonder vooropgezet plan laat ik elk wanddoek intuïtief onder mijn handen ontstaan.

"Elke streep behoudt haar positie: ze wordt door de andere strepen afgelost, maar niet vervangen" - citaat uit het boek: Gerhard Richter over schilderen

Ik zet een stap in de wereld achter mijn raam en trek het park in. Op zoek naar blaadjes van bloemen en planten, die ik laat drogen tussen bladzijden van zware boeken. Eenmaal plat en stevig maak ik met dit organische materiaal een eenmalige collage die ik met kunstlicht van heel dichtbij fotografeer.

..."I like to compose music much more than music itself. I'm at ease in the difficulties of composing.
... But I can wait. I can wait as an insect can wait. I'm somebody who is waiting all my life" - Igor Stravinsky